گذشته انقلابی ترشیز راهکاری برای بالندگی منطقه
- دسته: خبر
در نگاهی به تاریخ انقلاب اسلامی شاهد ظهور برخی حرکتهای تاثیر گذار نظیر جهاد سازندگی هستیم. برخی از این نهادها نظیر سپاه و بسیج هنوز حضوری به سامان و موثر دارند. برخی مانند کمیته انقلاب اسلامی، جهاد سازندگی در مجموعهای دیگر ادغام شدند. کارکرد برخی از این حرکات نظیر امور پرورشی دچار تغییراتی شدهاند. شناسایی کارکرد این مجموعهها در سه شهرستان ترشیز باعث انتقال تجربیات گذشتگان به نسل فعلی و آتی است.
شهیدان بزرگواری موسس، سردمدار و راهبر این حرکات تاثیرگذار بودند. یادشان گرامی. بسیاری از یاران این شهیدان یا هنوز شاغلند و یا بازنشسته شدهاند. تهیه تاریخ شفاهی این تحرکات انقلابی یک نیاز است. جوانان آن دوره هم در حوزه ایدهپردازی و هم در بحث اجرا حضوری مستمر و موثر داشتند. این مهم الگوی مناسب برای امروز ماست. جوان امروز در دهکده جهانی به دنبال الگوهای غیر ایرانی است. غفلت ما باعث گرایش هر چه بیشتر وی به غرب میشود.
سیطره انواع تکنولوژیهای ارتباطی و زندگی عافیتطلبانه ما را از به کارگیری این قالبهای موثر باز داشته است. الگوگیری از آنها برای حرکتهای امروز ضروری است. ترشیز برای گذر از سنت به مدرنیته نیازمند فرهنگ بسیجی است. نیازمند روحیه جهادی است. نیازمند اعتماد به جوانان است. ترشیز برای نیل به پیشرفت در کنار تجربه معتمدان نیازمند نغمه پر امید جوانان است. گذشته چراغ راه آینده است. از بضاعت دیروز برای آبادانی امروز باید بهره گرفت.
ترشیز میتواند گامهای موثری در تبیین و تحقق اقتصاد مقاومتی بردارد. بازخوانی الگوی جهاد سازندگی و رشد فعالیتهای سازندگی در روستاها در ابتدای انقلاب تا تفکر به توسعه روستایی خاص، مسئلهای است که میتواند ایدههای جدید برای فعالان اردوهای جهادی ایجاد کند. نحوه مشارکت دادن مردم در پشتیبانی جنگ در مساجد الگویی برای فعال کردن مردم در اقتصاد مقاومتی میتواند باشد. تشکیل اتاق فکری متشکل از دوستداران پیشرفت ترشیز گامی موثر برای اخذ تجربه از دیروز برای امروز و انتقال آن به فرداست.
باید با انبوهخوانی حرکات موثر دیروز و دستهبندی منظم کارها اقدام به ایدهگیری و ایدهپردازی برای پیشرفت ترشیز کرد. بسیاری از این موارد را باید برای بررسیهای علمی و دانشگاهی، تحویل حوزه پژوهشی مراکز آموزش عالی ترشیز تا زمینهساز تولید علم و ارائه راهحل علمی با نگاه بومی برای منطقه شود. الگوی جهاد سازندگی باید به ادبیات جامعهشناسی توسعه و توسعه روستایی وارد شود. موارد متعددی از این حرکات موثر میتوانند موضوع طرحهای پژوهشی و پایاننامهها شوند.
بسیاری از چهرههای اثرگذار اما کمتر دیده شده ترشیز برای ما ناآشنا هستند. اینان به هر دلیل ناشناخته هستند. باید برای معرفی آنان اموری چون؛ بزرگداشت، تولید مطالب رسانهای، تولید مستند، کتاب و... را در دستور کار خود قرار دهیم. مطرح شدن آنها و ظرفیتسازی برای پیشرفت ترشیز حرکتی قابل تقدیر است.
هویتسازی تاریخی از طریق ایجاد یادمانها، معرفی و دیدار با چهرهها و... میتواند فرصت و موضوعی برای نوجوانان و جوانان ترشیز به عنوان توریسم فرهنگی باشد. وقتی ما چهره، مکان، یادمان و... داریم، میتوانیم روایتگر و حتی موسسهای برای سرویسدهی به مخاطبین بالقوه داشته باشیم. این مجموعه میتواند برای دانشآموزان و دانشجویان و اقشار مختلف ارائه خدمات فرهنگی داشته باشد. ترشیزیان باید به درستی چهرههیا تاثیرگذار ترشیز را بشناسند.
فرآیند جمع کردن کارهای تاریخ شفاهی و مشخصاً مصاحبه، فرصت تربیت نیرو را ایجاد میکند. به ویژه اگر سوژهها با مصاحبهگر به لحاظ سنی، فضای کاری و تحصیلی، جغرافیایی، فرهنگی و... قرابت داشته باشد. این همذات پنداری موجب میشود مثلاً یک فعال اردوی جهادی در مصاحبه با یک فعال جهادسازندگی اول انقلاب عرصههای جدیدی بیابد و تلاش به نزدیک شدن به آن الگو داشته باشد. مصاحبه گسترده با مادران شهید برای یک جوان زمینه قرابت به فرآیند تربیتی آنها را میتواند فراهم کند.
مشاهده فعالیتهای خالصانه، پرتلاش و خودجوش، موجب میشود بسیاری از نخواستنها و تنبلیها در این فعالیتها جای خود را به ایجاد انگیزش برای نسلهای بعدی بدهد. تکرارپذیری و امکان انجام مصاحبه با کمترین امکانات حتی یک گوشی موبایل فرصتی است که فراگیری آن میتواند این کارکرد را به صورت مستقیم یا غیر مستقیم ایجاد کند. تاریخ شفاهی میتواند محور بازتولید هویت بومی و محلی ترشیز و شهرستانهایش باشد.
این بازتولید میتواند محور مطالبات از نهادهای فرهنگی و اجرایی و تقنینی را برای مناطق نیز شکل دهد. مثلاً الگوی پرورشیهای دهه شصت محور مطالبه از آموزش و پرورش برای کار فرهنگی در مدارس میتواند باشد. این مسئله باید با ظرفیتهای بومی و محلی تکثیر شود .یکی از کمکهای بسیار مهم تاریخ شفاهی ایجاد حافظه تاریخی و شناخت جریانهای مختلف و الگوهای عملی آنهاست. باید سنت خاطره نویسی در ترشیز رواج بیابد. نسلهای بعدی از سر همراهی یا نقد خواهان شناخت گذشته دیارشان هستند.
در جای جای ترشیز مواردی برای تحقیق و پژوهش حضور دارند. در شهر و روستا شاهد حضور؛ یک آزاده سرفراز، یک جهادگر بازنشسته، یک رزمنده آماده نبرد، یک جانباز دلسوخته، یک چهره انقلابی بیتوقع، یک ایثاگر فداکار و هستیم. اینان حرفهای گفتنی فراوانی دارند. ناگفتههای این عزیزان را باید ثبت و ضبط کرد. اینان مردانه برای تحقق آرمانهایشان جانفشانی کردند.گرامیداشت یاد و خاطره اینان ضرورتی انکارناپذیر است. به قول شادروان قیصر امینپور گاهی زود دیر میشود. باید به خود بجنبیم. گذشته چونان معدنی مملو از رگههای ناب طلاست.
در نقاط مختلف ترشیز نمادها و اِلمانهای مربوط به دوران پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس دیده میشود. تعداد این موارد اندک است. شایسته است باغ موزهای در یکی از نقاط ترشیز به دو موضوع انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و رخدادهای مهم نظام با محوریت ترشیز اختصاص یابد. این باغ موزه پذیرای سردیس و تندیس شهیدان ترشیز خواهد بود. در این مکان میتوان نام و نشان شهیدان و آثارشان را به نمایش گذاشت. میتوان تاریخچه حرکتهای تاثیر گذار گذشته را معرفی کرد.
میتوان در این باغ موزه فرضی برای هر نهاد انقلابی غرفهای را اختصاص داد. وجود یک کتابخانه و سالن اجتماعات از جلوههای این مجموعه خواهد بود. در این باغ موزه میتوان امکانات تحقیق و پژوهش را مهیا کرد. پیشنهاد نگارنده اختصاص پارک مجاور مزار شهید مدرس به این مهم است. شُکر خدا اراضی اطراف پارک به جانمایی و توسعه احتمالی باغ موزه کمک خواهد کرد. گذشته انقلابی ترشیز باید به بهترین وجه تدوین و مستندنگار شود تا راهنمای ما باشد.